ไคฝันอีกครั้ง
เขากำลังนอนอยู่บนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่ ใบหน้าปะทะกับแสงอาทิตย์อ่อน เปลือกตาปิดลงเตรียมเข้าสู่การพักผ่อน จนกระทั่งเขารู้สึกถึงน้ำหนักที่กดลงบนร่างกายกำลังคร่อมเอวเขาไว้ เขาลืมตาและมองเห็นลู่หานกำลังยิ้มให้เขา มือบางคลึงเป็นวงกลมกลางแผงอกหนา
“คุณหนูไค”เสียงเล็กเรียกอย่างแผ่วเบา นิ้วเรียวสัมผัสไปตามร่างกาย
เขาตัวสั่นเทิ้มในขณะที่ลู่หานหัวเราะ กดตัวลงหาเขาจนหลังกว้างของเขาแนบกับพื้นหญิงแน่น ในใจเริ่มปล่อยอารมณ์ไปกับคนตรงหน้าตามสัญชาติญาณ
“มาเล่นกับฉันเถอะไค” เสียงของร่างบางยั่วยวนที่ข้างหูก่อนเลื่อนตัวลงและกดลงจูบเน้นย้ำไปทั่วทั้งเชิงกราน ไคส่งเสียงในลำคอ สัมผัสถึงลู่หานที่กำลังลูบไล้ไปบนกางเกงของเขาช้าๆ
“อื้อ...พร้อมเล่นแล้วใช่ไหม” เสียงหวานแสดงความพอใจ ริมฝีปากบางกระตุ้นอีกคนผ่านผ้าอย่างสนุกนาน
เสียงไคร้องดังมากขึ้น มือหนาจับผมสีบลอนด์ของลู่หานไว้ กดลงแรงๆเข้าหาตัวเอง อีกคนไม่รอช้าใช้มือปลดกระดุมกางเกงอย่างรวดเร็ว ขยับปากและลิ้นสัมผัสต่อเนื่องอย่างชำนาญ อ้าปากกว้างและกลืนมันลงไปจนมิด ความเสียวซ่านแผ่ทั่ว ร่างหนาร้องออกมาดังมากกว่าเดิมเมื่อสัมผัสถึงโพรงปากที่อุ่นและเปียกชุ่มกำลังปรนเปรอของเขาอยู่
“ลู่...หาน...” ไคพูดเสียงติดขัดเมื่อลู่หานขยับศีรษะขึ้นลง
ปากบางรูดขึ้นสุดจนเกิดเสียงจ๊วบ แทนที่ปากด้วยมือของเขาแทน
“หืม? อะไรหรอคุณหนู?” น้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมุมปาก
ร่างสูงร้อนรุ่มจนทนไม่ไหว เขากดลู่หานลงกับพื้นหญ้าสลับบทบาทกันอย่างรวดเร็ว เปลืองเสื้อผ้าออกจนไม่เหลือส่วนใดไว้ปกปิด ผิวสีแทนและผิวที่ขาวผ่องเสียดสีกัน ดูลงตัวอย่างไม่มีที่ติ กระซิบไปบนใบหูบางเมื่ออารมณ์พลุ่งพลานจนขีดสุด
“คุณหนูของนายพร้อมจะเล่นด้วยแล้ว”
No comments:
Post a Comment